P T A K I
Józef nie słyszał porannej krzątaniny
na oddziale chorób wewnętrznych, ani
tego, że jego sąsiad wołał pielęgniarkę, a ona lekarza, zaniepokojony brakiem
oddechu u Józefa.
Józef dokładnie słyszał krakanie
stada czarnych ptaków krążących na tle granatowej chmury. Chmura zniknęła,
pokazało się słońce, on leżał na pastwisku i widział wysoko nad sobą, prawie
nieruchomy punkcik. Ten punkcik śpiewał i to jak śpiewał. Od swojej starszej
siostry Tereski wiedział, że to skowronek, że on śpiewa dla swojej żony, która
wysiaduje jajeczka w gniazdku wśród traw. Ptaszek zamilkł i jak kamień spadał
ku łące, a potem gdzieś się rozpłynął.
Józek wstał. Jego trzy krowy, które
pasał, leżały spokojnie i przeżuwały pokarm. Rozglądał się za gniazdkiem
skowronków. Z pastwiska zrobiło się błoto, a z boku leżał śnieg. Wiedział, że
wraca ze szkoły. Widział poruszenie na wsi. Gdy ruszył biegam do domu wtedy
zauważył bociana na stodole u Dąbrowskich. Był zły. Dąbrowscy to ich sąsiedzi,
zawsze na ich stodole były bociany, a u nich nigdy. Tata Józka zrobił podstawę
pod gniazdo na swojej stodole, ale nie osiedliły się.
Józek rozpłakał się. Mama, kochana
mama, powiedziała połóż się, usiądę przy tobie. Czuł, że ktoś rytmicznie
ugniata mu piersi, coś na w nosie, chcę to wyrwać, ale ręka jest taka ciężka,
że nie może jej ruszyć. Mrówka albo pszczoła gryzie go w ramię. W pewnym
momencie wyraźnie słyszy wołanie - „ siostro”.
Znów cisza. Nie, słyszy śmiech Jasia,
swojego młodszego brata. Jedzą oni i Tereska wspaniałą zupę wiśniową. Zabielaną
śmietaną. Każdy ze swojej miski. Na środku stoi duża micha, a w niej młode
kartofle okraszone i przysypane koperkiem do przybierania dla wszystkich. Przez
otwarte drzwi na podwórze wdziera się
wrzawa. Wszyscy wybiegają. Na ich trzech wiśniach siedzi chmara szpaków.
Błyskawicznie zjadają owoce. Ludzie krzyczą i rzucają czym popadnie. Józek
błyskawicznie wdrapuję się na najwyższe drzewo. Okazało się, że te szpaki
opanowały całą wieś. Kto ich nie wygonił to stracił wiśnie.
Jak to jest medytuję Józek: - Piękne ptaki,
przylatują wczesną wiosną, ładnie gwiżdżą, nikomu nie przeszkadzają a potem
zmieniają się w bandę złodziei.
Dwa tygodnie temu poślubił swoją
ukochaną Jadzie. Siedzą na łódce i łowią płotki. Nieopodal pływa para
śnieżnobiałych łabędzi. W pewnej chwili słyszą nad swoimi głowami muzykę
skrzydeł łabędzia. Zatacza łuk i z szumem siada na wodzie, jakieś 50 m od pary.
Ptaki bacznie obserwują się. Po chwili ten samotny płynie w stronę jednego z
nich, może to samica? Drugi z pary wyciąga szyję w stronę napastnika i waląc
skrzydłami i nogami o wodę atakuję przybysza. Ten odlatuję. Jadzia śmieje się i
mówi: - „Pewnie chciał mu poderwać żonę.”
Nagle robi się ciemno. Józef czuję
rytmiczny ucisk na piersiach i głos ojca: ołł, ołł. Kary zawraca, ojciec trzyma
pług. Przybywa kolejna skiba. Józkę drepce bruzdą. Ziemia głaszczę mu bose
nogi. Wypatruję pędraków, są takie duże i tłuste. Wypatrują ich także dwie
wrony w swoich siwych kamizelkach. Józek patrzy na nie z zachwytem, bez wysiłku
podfruwają, zgrabnie chodzą i co chwila zjadają pędraka.
To już koniec – dobiega go głos
lekarza – zabierzcie go stąd. Józef ma ochotę usiąść i ryknąć: - Jaki koniec?
Przecież widzę światłość!
Po chwili siedzi po turecku na
wielkiej płachcie, którą niosą, w stronę
światłości, wielkie niezgrabne ptaszyska. Tak to pelikany, widział takie w
Rumunii w delcie Dunaju.
Z oddali dobiega go głos podobny do
grzmotu: „To Polak, niech go zaniosą orły, białe orły.”
W pierwszą niedzielę po pogrzebie
Jadzia napiekła miednicę faworków i poprosiła na podwieczorek swoje liczne
przyjaciółki. Opowiadała im kolejny raz jaki to był dobry człowiek ten jej mąż
Józiek, dla niej i wszystkich ludzi, jak kochał dzieci i wnuki. Jak zachwycał
się ptakami, jak je podglądał i starał się je zrozumieć. Jak ptaki Józiowi się
w niespodziewany sposób odwdzięczyły.
Nawet najstarsi ludzie we wsi nie słyszeli żeby komuś przy opuszczaniu
trumny do grobu zaśpiewał, w pobliskich krzewach, słowik. A Józiowi zaśpiewał.
Morał z tej opowieści jest taki: Kochaj i podziwiaj małe i duże ptaki.
